Zasady Etyki Pielęgniarki i Położnej z 1984 r.
Polskie Towarzystwo Pielęgniarskie uważa, że w treści Kodeksu Etyki Zawodowej dla pielęgniarek i położnych (vide Rozdział III – pielęgniarka/położna a samorząd pielęgniarek i położnych) nie powinny być zapisy mówiące o wymaganiach stawianych członkom korporacji zawodowej (tym bardziej, że przynależność do niej jest obligatoryjna).
Polskie Towarzystwo Pielęgniarskie proponuje zrezygnowanie z Rozdziału III Kodeksu. Nie można, bowiem w kodeksie wymagać od swoich członków, pielęgniarek i położnych, aby przestrzegały uchwał podejmowanych przez odpowiednie organy samorządu. Nieprzestrzeganie zaleceń statutowych członków regulują osobne przepisy prawne ujęte w Ustawie o samorządzie pielęgniarek, w rozdz. dot. odpowiedzialności zawodowej i Rozporządzeniu MZiOS (19.01.1993) w sprawie postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej.
Tło:
Zgodnie z zaleceniami Międzynarodowej Rady Pielęgniarek to organizacje zawodowe/stowarzyszenia pielęgniarskie mają określone zadania do spełnienia w stosunku do swoich członków. Stowarzyszenia/organizacje zawodowe pielęgniarek są zobowiązane dokładnie określać, zapewniać i zabiegać o utrzymanie w praktyce etyki zawodowej.
Wypełniając te zadania muszą mieć ciągle na uwadze prawa, potrzeby i interesy człowieka (pacjenta, jego rodziny, społeczności) i pielęgniarki. To stowarzyszenia zawodowe pielęgniarek/położnych muszą ponosić odpowiedzialność za jakość opieki pielęgniarskiej.
Rolą stowarzyszeń zawodowych jest reprezentowanie interesów i stanowisk pielęgniarek wobec pracodawców czy organizacji innych grup zawodowych w służbie zdrowia.
Pielęgniarka utrzymuje właściwą współpracę z przedstawicielami swojej grupy oraz innych grup zawodowych. W pracy przez cały czas przestrzega standardów postępowania zawodowego, które podtrzymują wiarygodność całej grupy zawodowej i zwiększają zaufanie społeczne. We wszystkich sytuacjach pracy ma obowiązek działania w sposób pogłębiający zaufanie wobec pielęgniarki i zawodu pielęgniarskiego. Przyjmuje odpowiedzialność za pracę wspólnie wykonywaną w zespołach pielęgniarek/położnych.
Jeżeli podejrzewa jakiś brak kompetencji lub postępowanie niezgodne z etyką zawodową, musi mieć przede wszystkim na uwadze dobry stan pacjentów. Jest zobowiązana ustalać wszystkie fakty przed ostatecznym zdecydowaniem i wykonaniem zlecenia. Powinna informować osoby kompetentne o wszystkich incydentach i przypadkach, które mogą wyniknąć z niekompetencji lub naruszenia zasad etyki. Jeżeli jednak wymaga tego sytuacja, bez oczywistego ryzyka dla pacjenta, należy regulować sytuacje grożące naruszeniem kodeksu dyskutując bezpośrednio z osobami podejrzanymi o niekompetencje lub zachowanie niezgodne z jego treścią.
Działając w organizacji zawodowej, uczestniczy w tworzeniu i utrzymywaniu bezpiecznych i sprawiedliwych społeczno-ekonomicznych warunków pracy pielęgniarek. Kodeks etyki nie jest przepisem prawnym i nie może w nim być zawarta informacja (vide rozdz. VI Przepisy końcowe). Jeżeli tekst Kodeksu został przyjęty w formie uchwały na IV Krajowym Zjeździe – to informacje zawarte w tym rozdziale winny znaleźć się w samej uchwale, a Kodeks winien stanowić załącznik do tej Uchwały.
Warszawa luty 2008