Z ogromną przyjemnością informujemy, że zakończono prace nad walidacją kulturową definicji Pielęgniarstwa i Pielęgniarki. Nowa definicja pielęgniarstwa i pielęgniarki została przyjęta przez przedstawicieli ponad 130 organizacji członkowskich Międzynarodowej Rady Pielęgniarek ICN podczas posiedzenia Rady ICN w czerwcu 2025 r. w Helsinkach. Cieszymy się, że możemy przekazać nowe definicje dotyczące zawodu pielęgniarki dla całej społeczności pielęgniarskiej, w tym również dla kadry dydaktyczno-naukowej i liderów pielęgniarstwa w celu wykorzystania tych dokumentów w działaniach na rzecz zawodu.
Proces walidacji został przeprowadzony w oparciu o opinie ekspertów: przedstawicieli Rady Naukowej Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego oraz Zespołu Ekspertów w dziedzinie pielęgniarstwa i położnictwa Naczelnej Izby Pielęgniarek i Położnych: prof. dr hab. Dorota Kozieł, prof. dr hab. Agnieszka Gniadek, prof. dr hab. Maria Kózka, prof. dr hab. Beata Dobrowolska.
Eksperci dokonali analizy dwóch niezależnych tłumaczeń definicji przygotowanych przez tłumaczy przysięgłych – jedno opracowane przez Naczelną Izbę Pielęgniarek i Położnych, drugie przez Polskie Towarzystwo Pielęgniarskie. Zostały one porównane z oryginalnymi wersjami przygotowanymi przez ICN (International Council of Nurses).
Ocena była prowadzona również w odniesieniu do raportu ICN wraz z opisem metodologii procesu definiowania: Renewing the Definitions of ‘Nursing’ and ‘a Nurse’ – Final Project Report, June 2025. Po przeprowadzeniu licznych konsultacji i spotkań eksperckich osiągnięto wspólną konkluzję dotyczącą zgodności opinii w zakresie walidowanych definicji.
Efektem tego procesu są przyjęte definicje, które publikujemy poniżej:
Centralne Archiwum Pielęgniarstwa Polskiego im. Barbary Purtak działające przy Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego i pod patronatem Warszawskiej Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych jest uczestnikiem „Na trwałe. Projektu zabezpieczania zbiorów społecznych” organizowanego przez Centrum Archiwistyki Społecznej.
W ramach projektu odbyły się szkolenia i webinaria dotyczące archiwizacji, wizyty studyjne i konsultacja konserwatorska. Pozyskano materiały do długotrwałego przechowywania zbiorów oraz dysk zewnętrzny. Zdigitalizowano, opracowano, udostępniono, zabezpieczono cenne materiały archiwalne i udostępniono na stronie internetowej prowadzonej przez CAS zbioryspoleczne.pl:
Album z kolekcji Jadwigi Romanowskiej, trzeciej dyrektorki Warszawskiej Szkoły Pielęgniarstwa w latach 1936-1944 w Warszawie przy ul. Koszykowej 78. Przekazany do CAPP przez rodzinę J. Romanowskiej. Album w pięknej skórzanej oprawie koloru brązowego opatrzony metalowym, ozdobnym monogramem JR, składa się ze 100 stron. Każda strona zawiera bezcenne fotografie dotyczące działalności szkoły z okresu okupacji hitlerowskiej. Znajdują się w nim również unikatowe zdjęcia Warszawy z sierpnia 1939 roku tuż przed wybuchem II wojny światowej. Fotografie opatrzone są starannym pismem kaligraficznym. Oprócz fotografii album zawiera autorskie wiersze kierowane do osób widniejących na zdjęciach oraz rymowane teksty okolicznościowe czy sytuacyjne. Są też dokumenty pisane odręcznie, karty pocztowe i kilka rysunków. Łącznie album zawiera 506 obiektów z czego 453 – fotografie, 47 – autorskie wiersze i teksty rymowane, 6 – inne (dokumenty, listy, rysunki).
Kronika Koła PTP Chorzów zawiera 63 strony. Podarowana Sekretarzowi ZG PTP Zofii Konderskiej dnia 11 marca 1960 roku. Jest to sprawozdanie z rejsu statkiem „Kiliński” z Warszawy do Gdańska zorganizowanego przez Koło PTP w Chorzowie przy współudziale Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Katowicach, w dniach 17-24 maja 1959 roku. Kronika jest swoistym dziełem ze względu na walory estetyczne – odręczne pismo kaligraficzne i rysunki. Sprawozdanie zawarte w kronice opisuje zabytki odwiedzanych miast, opowiada o emocjach i realizowanych pasjach oraz o relacjach międzyludzkich.
Polskie Towarzystwo Pielęgniarskie – Sekcja Symulacji Medycznej, opracowało Model egzaminu OSCE dla kierunków pielęgniarstwo i położnictwo.
Dokument powstał w oparciu o rekomendacje Krajowej Rady Akredytacyjnej Szkół Pielęgniarek i Położnych (uchwała nr 23/VI/2025 z dnia 27 marca 2025 r.) i jest efektem pracy zespołu ekspertów z różnych ośrodków akademickich w Polsce.
Model stanowi odpowiedź na potrzebę standaryzacji metod oceny efektów uczenia się w obszarze praktycznych umiejętności i kompetencji społecznych. Przy jego tworzeniu wykorzystano uznane standardy międzynarodowe, m.in.:
INACSL Standards of Best Practice: SimulationSM (2021),
WHO: Simulation in nursing and midwifery education (2018),
Harden, R. M., Lilley, P., Patricio, M. (2015). The Definitive Guide to the OSCE.
Dokument jest obecnie najbardziej aktualnym i szczegółowym opracowaniem w tym zakresie.
Kontakt do Koordynatora Sekcji Symulacji Medycznej PTP: dr n. med. Kazimiera Hebel (Akademia Pomorska w Słupsku) kazimiera.hebel@apsl.edu.pl Tel: 600-058-387
W dniu 12 maja 2025 roku Krystyna Wolska-Lipiec, członkini Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego (PTP) została uhonorowana Medalem Florence Nightingale – najwyższym odznaczeniem przyznawanym przez Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża.
Medal ustanowiony w 1912, jest przyznawany za wyjątkową odwagę i poświęcenie się na rzecz potrzebujących w czasie wojny lub pokoju oraz jako wyraz uznania za wyjątkowe zasługi dla pielęgniarstwa, nowatorską i twórczą działalność na rzecz zdrowia publicznego i edukacji pielęgniarskiej. Odznaczenie dotychczas otrzymały 103 Polki.
Krystyna Wolska-Lipiec – Przewodnicząca Głównej Komisji Historycznej przy Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego (ZG PTP) i Centralnego Archiwum Pielęgniarstwa Polskiego im. Barbary Purtak (CAPP), Kustoszka Wirtualnego Muzeum Pielęgniarstwa Polskiego, Kustoszka Muzeum Pielęgniarstwa i Położnictwa, struktur funkcjonujących w ranach PTP, była Przewodnicząca Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego, emerytowana nauczycielka pielęgniarstwa, etyk, historyczka pielęgniarstwa, to postać, której działania wyróżniają się niezwykłą odwagą, zaangażowaniem i innowacyjnością w obszarze pielęgniarstwa, zdrowia publicznego i działalności społecznej. Jej działania na rzecz rozwoju zawodu pielęgniarki, promocję zdrowia i wsparcie najbardziej potrzebujących miał charakter przełomowy i długofalowy.
Urodziła się w rodzinie nauczycielskiej. Rodzice, zasłużeni żołnierze Armii Krajowej w II wojnie światowej. Wzrastała w duchu patriotyzmu, poszanowania człowieka, prawości i społecznego zaangażowania oraz ciągłej gotowości niesienia pomocy potrzebującym, co towarzyszy jej przez cale życie.
Wychowała wiele pokoleń polskich pielęgniarek i nadal aktywnie uczestniczy w promowaniu ponadczasowych wartości, idei humanizmu i misji tego zawodu. Jej świadomość, mądrość i bogata wiedza, wzmacniają niezłomną postawę w promowaniu pozostawionego dziedzictwa wielu pokoleń polskich pielęgniarek. Hołduje pozostawionym ideom i wartościom: Salus aegroti suprema lex, czy wiedza, wiara, służba, ojczyzna. Jej otwarta postawa przepełniona ciepłem i życzliwością oraz talent oratorski w wyjątkowy sposób zjednuje ludzi.
Krystyna Wolska-Lipiec jest niekwestionowaną liderką w ochronie i popularyzacji historii pielęgniarstwa w Polsce. Jej działania miały kluczowe znaczenie dla zachowania dziedzictwa zawodu pielęgniarki i podkreślenia jego roli w historii kraju oraz systemie opieki zdrowotnej. Poniżej tylko najważniejsze z nich:
– Współzałożycielka Centralnego Archiwum Pielęgniarstwa Polskiego im. Barbary Purtak przy PTP, które gromadzi unikalne dokumenty, listy, fotografie i pamiątki dotyczące historii pielęgniarstwa. Dzięki jej zaangażowaniu zebrano tysiące dokumentów, które stanowią fundament badań nad historią zawodu.
– Współtwórczyni Wirtualnego Muzeum Pielęgniarstwa przy PTP (31 grudnia 2011 roku w ramach projektu operacyjnego FIO), które stało się ogólnodostępną platformą edukacyjną i historyczną, pomagającą studentom, badaczom i praktykom w zgłębianiu dziejów pielęgniarstwa.
– Twórczyni pierwszego w Polsce stacjonarnego Muzeum Pielęgniarstwa i Położnictwa (2019) przy PTP, które jest miejscem edukacji i popularyzacji roli pielęgniarek w społeczeństwie, umożliwiając szerokiej publiczności dostęp do historii zawodu pielęgniarki i położnej.
– Inicjatorka projektów digitalizacyjnych, które umożliwiły szeroki dostęp do archiwalnych zasobów historycznych, ułatwiając badania nad rozwojem pielęgniarstwa.
– Organizatorka ogólnopolskich konferencji i seminariów historycznych, które podkreślają znaczenie pielęgniarstwa na przestrzeni dziejów.
– Kurator wystaw historycznych, które ukazują wkład polskich pielęgniarek w opiekę medyczną podczas wojen czy kryzysów humanitarnych, podczas ogólnopolskiej akcji „Noc Muzeów”.
– Współpracowniczka instytucji naukowych w zakresie badań nad historią pielęgniarstwa, co przyczyniło się do wzrostu zainteresowania tematyką w środowisku akademickim,
– Popularyzatorka historii pielęgniarstwa w mediach: telewizji, radiu i prasie, podkreślając znaczenie zawodu i jego ewolucję na przestrzeni lat.
Działania mgr Krystyny Wolskiej-Lipiec w zakresie historii pielęgniarstwa ocaliły od zapomnienia setki relacji, dokumentów i wspomnień, które stały się nieocenionym źródłem wiedzy o zawodzie pielęgniarki. Jej praca przyczyniła się do podniesienia prestiżu pielęgniarstwa oraz ugruntowania jego znaczenia w polskiej i światowej medycynie. Postawa i działalność Pani Krystyny zatacza szeroki krąg. Ma wpływ nie tylko na środowisko pielęgniarek. Scala wielopokoleniowe relacje. Opiekuje się nestorkami zawodu i angażuje je do aktywności, a jednocześnie inspiruje i zachęca młode pokolenie do poznawania historii profesji. Buduje wśród nich świadomość historyczną, co pozwala na kształtowanie wrażliwości poznawczej i kultywowanie ponadczasowych wartości. W dobie kryzysu wartości i spadku zainteresowania zawodem, jest to bezcenne.
Zachęcamy do zapoznania się z najnowszym raportem pt. „Analizy kadrowe pielęgniarek” opracowanym na zlecenie OZZPiP. Dokument kompleksowo przedstawia aktualny stan oraz prognozy dotyczące liczby pielęgniarek pracujących w polskim systemie ochrony zdrowia do roku 2039.
Bezpieczeństwo zdrowotne, w tym sytuacja kadrowa w ochronie zdrowia, to jeden z głównych tematów podejmowanych przez Polskę w ramach prezydencji w Unii Europejskiej.
Obecne wydarzenia w placówkach medycznych budzą nasz wielki niepokój i pogłębiają obawy o bezpieczeństwo personelu medycznego.
Opublikowany raport „Analizy kadrowe pielęgniarek” dostarcza rzetelnych danych na temat kondycji zasobów kadrowych w pielęgniarstwie. Polska od lat znajduje się w „ogonie” państw europejskich, jeśli chodzi o liczbę zatrudnionych pielęgniarek na tysiąc mieszkańców. Ale przyszłość jest jeszcze bardziej dramatyczna. Z prognoz wynika, że do 2039 roku w systemie ochrony zdrowia może zabraknąć ponad 100 tysięcy pielęgniarek. Choć pojawiają się analizy i raporty, społeczeństwo, decydenci oraz politycy nie przyjmują do wiadomości konieczności podjęcia pilnych działań systemowych.
Raport „Analizy kadrowe pielęgniarek”, przygotowany we współpracy z OECD, może stać się fundamentem dla stworzenia kompleksowego programu działań systemowych.
Z raportu wynika, że już dziś niedobór pielęgniarek sięga 156 tys. osób, a w ciągu najbliższych 15 lat liczba ta może wzrosnąć do 260 tys. Aby dorównać średniemu poziomowi OECD, liczba pielęgniarek w Polsce musiałaby niemal się podwoić – z obecnych 216 tys. do ponad 408 tys. osób.
Kluczowe wyzwania to:
systematyczny spadek liczby pielęgniarek w wieku produkcyjnym,
bardzo niski odsetek młodych osób zainteresowanych zawodem,
gwałtownie rosnąca liczba pielęgniarek osiągających wiek emerytalny,
znaczne różnice geograficzne w dostępności kadry pielęgniarskiej.
Raport jednoznacznie wskazuje, że bez pilnych i kompleksowych działań systemowych — m.in. poprawy warunków pracy, promocji zawodu wśród młodzieży, wsparcia imigracji i powrotów do zawodu — kryzys kadrowy może znacząco osłabić odporność systemu zdrowia.
W Polskim Towarzystwie Pielęgniarskim traktujemy te dane jako wezwanie do działania i kontynuację wysiłków na rzecz wzmocnienia profesji pielęgniarskiej na wszystkich poziomach.
Polskie Towarzystwo Pielęgniarskie zaprasza pielęgniarki i pielęgniarzy – zarówno członków PTP, jak i nowe osoby zainteresowane współpracą – do zgłaszania swojego udziału w Sekcjach Specjalistycznych PTP.
W związku z intensyfikacją działań na rzecz rozwoju zaawansowanej praktyki pielęgniarskiej (APN) w Polsce, zależy nam na jeszcze szerszym dialogu ze środowiskiem eksperckim i praktykami z różnych dziedzin pielęgniarstwa. Chcemy, by Sekcje stały się przestrzenią do dzielenia się wiedzą, doświadczeniem i wspólnego wypracowywania rozwiązań na rzecz rozwoju naszej profesji.
Jeśli jesteś zaangażowana/-y w rozwój swojej specjalności, chcesz mieć realny wpływ na kształtowanie kierunków pielęgniarstwa w Polsce, a jednocześnie pracować w gronie pasjonatów – Sekcje Specjalistyczne PTP czekają właśnie na Ciebie.
Dołącz. Rozwijaj. Współtwórz z nami przyszłość pielęgniarstwa! 💙
Warszawa, 7 kwietnia 2025 – Lekarze bez Granic zapraszają a otwarte spotkanie informacyjne dla pielęgniarek i pielęgniarzy, poświęcone możliwości pracy w międzynarodowych projektach organizacji. Spotkanie online odbędzie się 14 kwietnia (poniedziałek) o godz. 19.00 na platformie Zoom.
Zarząd Główny PTP po zapoznaniu się ze stanowiskiem NR 10/25/P-IX Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 7 lutego 2025 roku oraz wypowiedziami medialnymi przedstawicieli Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii, w sprawie propozycji wdrożenia zaawansowanej praktyki pielęgniarskiej (APN) w wybranych dziedzinach świadczeń, przedstawia wyjaśnienia w przedmiotowej sprawie i liczy na współpracę. W imieniu środowiska pielęgniarek i położnych, reprezentowanych przez niżej podpisane Organizacje i Towarzystwa reprezentujące pielęgniarki, chcielibyśmy podziękować Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej za wyrażone poparcie dla naszych działań mających na celu wzrost znaczenia i prestiżu zawodowego pielęgniarek, w tym także uznania kwalifikacji i kompetencji pielęgniarek/położnych prezentowanych w codziennej pracy na rzecz zdrowia i życia pacjentów. Z ogromnym zadowoleniem przyjęliśmy zainteresowanie środowiska lekarskiego działaniami organizacji pielęgniarskich zmierzającymi do wdrożenia w Polsce zaawansowanej praktyki pielęgniarskiej (APN). Model praktyki APN został wdrożony w wielu krajach na świecie, a jego zasadność potwierdzona w licznych badaniach naukowych jako działania mające wpływ na optymalizację opieki zdrowotnej oraz jej efektywność. Uzyskane wiarygodne wyniki badań stały się podstawą rekomendacji instytucji międzynarodowych, w tym między innymi: Międzynarodowej Rady Pielęgniarek (ICN), Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), Europejskiej Federacji Stowarzyszeń Pielęgniarskich (EFN). Polska jako kraj członkowski UE wyróżniający się wysokimi wskaźnikami rozwoju gospodarczego i społecznego powinna otworzyć się na rozwiązania międzynarodowe, umożliwiające wykorzystanie potencjału pielęgniarek i położnych dla dobra wszystkich obywateli. Środowisko pielęgniarek i położnych w Polsce od kilku lat intensywnie pracuje nad przygotowaniami do wdrożenia APN, co zostało zapisane w dokumencie „Polityka Wieloletnia Państwa na rzecz Pielęgniarstwa i Położnictwa w Polsce” 2019, oraz w standardach kształcenia dla kierunku pielęgniarstwa zatwierdzonych w dniu 25 lipca 2019 roku przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, oraz w kolejnym standardzie MNiSW z 10 października 2024 roku. Wszystkie te dokumenty podlegały procedurze szerokich konsultacji społecznych i środowiskowych i są dostępne dla zainteresowanych. Jednomyślność środowiska pielęgniarskiego w kwestii rozwoju APN została potwierdzona przyjęciem wspólnej Deklaracji Gdańskiej w dniu 17 maja 2024 roku. Podkreślenia wymaga fakt, że polskie pielęgniarki od wielu lat posiadają przygotowanie, uprawnienia i wykorzystują w swojej praktyce szereg kompetencji pielęgniarki APN, do których należą takie działania jak: wykonywanie badania fizykalnego, uprawnienia w zakresie preskrypcji lekowej oraz kontynuacji leczenia farmakologicznego ( 2015), usprawnienia w zakresie kwalifikacji do szczepień osób dorosłych, a ostatnio także populacji od 9 roku życia ( szczepienia dobrowolne) czy też realizacja samodzielnych świadczeń profilaktycznych i edukacyjnych. Trudno więc zgodzić się z twierdzeniem, że środowisko pielęgniarskie proponuje nowe rozwiązania systemowe bez przygotowania i bez wiedzy organizacji lekarskich. Podejmując działania na rzecz zmian kompetencyjnych w praktyce pielęgniarskiej, mających na celu poprawę sytuacji dla wybranych grup pacjentów, w tym m. innymi pacjentów POZ, OPD, pacjentów z ranami, pacjentów opieki paliatywnej i hospicyjnej, ale także pacjentów leczonych chirurgicznie, uważamy że kluczowymi udziałowcami procesu decyzyjnego powinni być przedstawiciele środowiska lekarskiego, ale także reprezentanci innych środowisk czyli kadry zarządzającej placówek medycznych, organizacji pacjentów oraz decydentów czyli Ministerstwa Zdrowia. Kontynuacja prac nad modelem APN w Polsce, powinna być prowadzona w oparciu o konsensus środowisk medycznych, dlatego postulujemy powołanie w Ministerstwie Zespołu ds. Rozwoju APN w Polsce, co zostało między innymi wyrażone w naszym piśmie do Pani Minister Izabeli Leszczyny z dn. 9 grudnia 2024 roku, w celu przygotowania założeń i szczegółowych warunków do pilotaży rozwiązań organizacyjnych dla wdrożenia APN. Chcielibyśmy jednak podkreślić, że praktyka APN rozwija się w różnych dziedzin świadczeń zdrowotnych, w tym w szczególności jest odpowiedzią na ograniczenia systemowe w dostępności do usług zdrowotnych dla najsłabszych grup pacjentów oraz największe wyzwania współczesnych systemów opieki zdrowotnej czyli starzenie się społeczeństwa; choroby cywilizacyjne, opieka nad pacjentami z chorobami przewlekłymi, i dlatego nie należy jej ograniczać wyłącznie do obszaru anestezjologii. Wierzymy, że tylko poprzez wspólny dialog naszych środowisk będziemy mogli wypracować podwaliny pod nowe rozwiązania kompetencyjne w polskim systemie opieki zdrowotnej, oparte na wynikach badań i zweryfikowanych rozwiązaniach praktycznych. Dlatego też liczymy na dalsze zaangażowanie środowiska lekarskiego w tworzeniu nowych rozwiązań systemowych a jednocześnie zapraszamy przedstawicieli Naczelnej Rady Lekarskiej, ale także innych Towarzystw Lekarskich w dziedzinach klinicznych do otwartego dialogu i współpracy na rzecz realizacji naszych wspólnych celów.
Od początku roku 2025, Polskie Towarzystwo Pielęgniarskie utworzyło przy Zarządzie Głównym w Warszawie Sekcję Pielęgniarstwa Żywienia Klinicznego. W skład sekcji wchodzą obecnie pielęgniarki mające doświadczenie w leczeniu żywieniowym reprezentujące wiele ośrodków i województw na terenie Polski.
Powodem powstania sekcji jest rosnące zapotrzebowanie na opiekę pielęgniarską dla coraz większej rzeszy pacjentów z problemem niedożywienia, ze sztucznymi dostępami do przewodu pokarmowego oraz portami naczyniowymi do żywienia pozajelitowego. Wynika z tego potrzeba podjęcia działań na rzecz nowych rozwiązań kompetencyjnych w tym zakresie świadczeń. Potrzebna jest również dyskusja i poszukiwanie rozwiązań poprawiających dostępność oraz jakość i efektywność opieki żywieniowej.
Pielęgniarki udzielają świadczeń z zakresu porad dietetycznych, żywienia dojelitowego i pozajelitowego na wszystkich kontynentach. W Polsce pielęgniarki realizują takie świadczenia w poradniach specjalistycznych w tym w poradniach żywieniowych, w oddziałach szpitalnych oraz w warunkach domowych. W ostatnich latach znacząco zwiększyła się grupa pielęgniarek specjalizujących się w tym obszarze świadczeń.
Do zadań Sekcji będzie należało : • działanie na rzecz poprawy jakości udzielanych świadczeń przez personel pielęgniarski, • budowanie świadomości znaczenia samodzielności w realizacji świadczeń żywieniowych przez pielęgniarski posiadające kwalifikacje w tym zakresie, • zwiększenie kompetencji pielęgniarek w opiece nad pacjentami wymagającymi żywienia, poprzez tworzenie i aktualizację programów kursów specjalistycznych w tym zakresie • współpraca z Naczelną Izbą Pielęgniarek i Położnych, Ministerstwem Zdrowia oraz towarzystwami żywieniowymi, • budowanie wizerunku Sekcji Pielęgniarstwa Żywienia Klinicznego w Polsce oraz wśród innych zawodów medycznych.
Wzywamy decydentów do podejmowania działań w zakresie poprawy sytuacji pacjentów, poprzez wykorzystanie kompetencji pielęgniarek, a nie wyłącznie składania obietnic.
W ostatnim roku pielęgniarki zrzeszone w różnych organizacjach zawodowych, w tym w samorządzie zawodowym pielęgniarek i położnych, Polskim Towarzystwie Pielęgniarskim, ale także w kilkunastu pielęgniarskich stowarzyszeniach specjalistycznych intensywnie pracowały nad dopracowaniem koncepcji modelu Zaawansowanej Praktyki Pielęgniarskiej (APN), wypracowaniem szczegółowych zakresów kompetencyjnych oraz niezbędnych zmianach dotyczących organizacji udzielania świadczeń zdrowotnych przez pielęgniarki.
Model praktyki APN został potwierdzony w licznych badaniach naukowych jako działanie na rzecz optymalizacji opieki zdrowotnej i jej efektywności. W Polsce od lat środowisko pielęgniarskie oczekuje wdrożenia APN, co zostało również zapisane w dokumencie „Polityka Wieloletnia Państwa na rzecz Pielęgniarstwa i Położnictwa w Polsce” (z uwzględnieniem etapów prac zainicjowanych w roku 2018). Pomimo deklaracji podjętych przez Ministerstwo Zdrowia w sprawie rozwoju APN w Polsce, nadal brakuje niezbędnych działań w tym zakresie.
W Polsce mamy drastycznie mało pielęgniarek i nie możemy tkwić w rozwiązaniach kompetencyjnych sprzed kilku dekad, niewykorzystująca efektów kształcenia pielęgniarek prowadzonego w ramach budżetu państwa.
